بايد به فکر تنهايی خودم باشم
دست خودم را میگيرم و
از خانه بيرون میزنيم.
در پارک
به جز درخت
هيچکس نيست.
رُوی تمام نيمکتهای خالی مینشينيم
تا پارک،
از تنهایی رنج نبرد.
دلم گرفته
ياد تنهايی اتاق خودمان میافتم
و از خودم خواهش میکنم
به خانه باز گردد...!
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: